Kaski narciarskie

Wbrew obiegowej opinii narciarstwo wcale nie należy do bezpiecznych sportów, a urazy doznawane podczas zimowego szaleństwa są często bardzo poważne w skutkach. W sezonie zimowym liczba akcji GOPR i TOPR sięga pięciu tysięcy, a w zakopiańskim szpitalu zużywa się dziennie około 50 kg gipsu. Jednak naciągnięcia więzadeł, zwichnięcia i złamania kończyn są niczym w porównaniu z niebezpieczeństwem urazów głowy. Narażeni są na nie głównie mężczyźni w wieku 15-24 lata oraz po 70 roku życia, co wiąże się z brawurową jazdą w pierwszej grupie oraz niższą wytrzymałością organizmu w grupie drugiej. Najlepszą metodą na zabezpieczenie najcenniejszego elementu naszego ciała jest zastosowanie kasku narciarskiego, który może uratować zdrowie, a nawet życie.

Przeszło połowa wypadków śmiertelnych podczas uprawiania narciarstwa spowodowana jest urazami głowy!

Obowiązek jazdy w kasku

W Polsce istnieje obowiązek jazdy w kasku narciarskim do 16 roku życia, a jego nieprzestrzeganie naraża dziecko na niebezpieczeństwo, a nas na mandat. W Austrii w większości landów używanie kasków jest obowiązkowe do 15 roku życia, tak samo jak na Słowacji, na terenie Włoch – do 14 roku życia. W Niemczech, Francji i Szwajcarii nie występują sankcje prawne za nieużywanie kasku, chociaż jego stosowanie jest wysoce zalecane. Niektóre stacje narciarskie mogą mieć własne regulacje w tym zakresie. Naruszenie obowiązku jazdy w kasku może skutkować odmową wypłaty odszkodowania przez ubezpieczyciela w razie ewentualnego wypadku – analogicznie, jak np. po jeździe pod wpływem alkoholu. Od konsekwencji nie uchroni nas również użytkowanie przez małoletniego kasku nieprzeznaczonego do uprawiania narciarstwa, a więc np. kasku rowerowego czy budowlanego.

Korzyści z jazdy w kasku

ochrona głowy
ochrona twarzy
ochrona kręgów szyjnych
ochrona szczęki
izolacja przed warunkami atmosferycznymi – niska temperatura, wiatr, śnieg, deszcz

Właściwe dopasowanie

Producenci podają najczęściej rozmiar kasku jako zakres regulacji w obwodzie głowy, np. 53-54 cm. Przyjmuje się, że obwód naszej głowy powinien być około 2 cm większy, niż kasku. Inni natomiast stosują rozmiarówkę oznaczoną literami (XS, S, M, L…), a obwód należy odczytać z tabeli rozmiarów. Istotny jest również kształt głowy, dlatego kask należy przetestować poprzez umiejscowienie go na głowie bez zapinania. Jeżeli po kilku minutach nie będzie uciskać, a przy lekkim potrząsaniu głową będzie stabilnie i pewnie opierał się na całej powierzchni głowy bez przemieszczania się po niej – można uznać, że kask dobrany jest prawidłowo. Zwróćmy również uwagę, czy kask nie spada na oczy oraz czy zapięcie pod brodą jest dla nas komfortowe.

Homologacja

Normy zostały stworzone w celu standaryzacji kasków i szybkiemu określeniu zapewnianej ochrony. Obecnie kaski mogą spełniać od 1 do 3 norm. Im więcej ich spełniają, tym wyższy poziom bezpieczeństwa oferują. Kaski nie spełniające żadnych z przytaczanych norm nie zapewniają właściwej ochrony, a przynajmniej nie ma na to dowodów. Najmniej restrykcyjną normą, którą posiada większość kasków na polskim rynku jest CE EN 1077. Jest to absolutne minimum, natomiast jeżeli szukamy naprawdę wysokiego poziomu ochrony, należy wybrać produkt wypełniający normę ASTM F2040. Trzecią i najbardziej restrykcyjną normą jest Snell RS 98. Próżno jednak szukać kasków narciarskich do zastosowań amatorskich spełniających tę normę.

Typ kasku: pełna skorupa, 3/4, kaski zawodnicze

Kaski zawodnicze zapewniają najwyższy poziom ochrony, w tym szczeki, jednak nie są najwygodniejsze w użytkowaniu i nie są powszechnie stosowane w narciarstwie rekreacyjnym. W praktyce mamy do wyboru dwa typu kasków: pełne i 3/4 (z miękkimi uszami). Pierwsze z nich oferują nieco większy poziom bezpieczeństwa za cenę nieco mniejszej wygody, co jest szczególnie odczuwalne przy rozmowie przez telefon czy ze stojącą obok osobą.

Kaski uniwersalne, damskie, męskie, dziecięce…

Kaski dedykowane mężczyzną lub kobietom różnią się nie tylko designem, ale również rozmiarówką czy kształtem. Z kolei kaski dla dzieci są oczywiście mniejsze i posiadają zwykle możliwość regulacji. Nie należy ulegać pokusie kupna kasku dla dziecka “na zapas”. Niewłaściwe jest też stosowanie zbyt dużego kasku na grubą czapkę, która w razie uderzenia sprasuje się, pozostawiając przestrzeń pomiędzy głową a kaskiem. Dla tego samego powodu nie wolno zapinać pasów bezpieczeństwa w samochodzie na zimową kurtkę.

Kiedy wymienić kask narciarski?

Kask należy wymienić po poważnym upadku, nawet jeżeli nie są widoczne żadne uszkodzenia. Nieodwracalnemu uszkodzeniu mogła ulec niewidoczna część wewnątrz kasku lub zewnętrzna w niewidoczny sposób (mikropęknięcia). Dodatkowo silny upadek może powodować odkształcenie wkładki. Nawet nieuszkodzony kask powinien być wymieniony po 3-5 latach użytkowania.

Najpopularniejsze marki kasków narciarskich