Karty do gry i gry karciane

hiszpańskie karty do gry z 1778 r. [Wikipedia]

Karty do gry były znane już w Chinach już przed X wiekiem, a do Europy trafiły około XIV wieku, gdzie do dalszej ich popularyzacji przyczynił się rozwój druku. Pierwsze europejskie karty nie były standaryzowane względem używanej symboliki. Włoskie czy hiszpańskie zawierały motywy mieczy, pucharów czy patyków, wschodnioeuropejskie motywy zwierzęce, a francuskie – pik, karo, trefl, kier oraz postaci historyczne i mitologiczne. To właśnie ten standard upowszechnił się z czasem i jest znany do dzisiaj. Na nowy wynalazek niechętnie patrzył jednak kościół, który zakazał gry w karty. Ponieważ sposobem na obejście zakazu było dodawanie nowych kart, z czasem tak wzbogacone talie wyewoluowały do postaci tarota, a więc sztuki wróżenia – oczywiście również przez kościół zakazanej, a mającej swój początek w północnych Włoszech. Popularność kart sprawiła, że europejscy władcy postanowili je opodatkować – z początku stempel “akcyzy” przybijany był na opakowaniu, a z czasem – również na pierwszej karcie, którą był zwykle as.

Do Polski karty zawitały na dobre nieco później, bo około XVI wieku. Początkowo były oparte na wzorze niemieckim i służyły do gry między innymi w pikieta, ćwika, kupca, kasztelana, mariasza i wiele innych gier. Od XVIII zaczęły dominować karty francuskie, a na ziemiach polskich powstawały kolejne wytwórnie kart. W dwudziestoleciu międzywojennym działało kilka znanych wytwórni kart, między innymi Krakowska Fabryka Kart Do Gry czy Karpalit. Po wojnie największą fabryką kart był Trefl, świetnie znany miłośnikom kart do dzisiaj – pierwotnie znany jako Krakowskie Zakłady Wyrobów Papierowych.

Skład talii

Standardowa talia zawiera cztery kolory: trefl (żołądź), karo (dzwonek), kier (czerwień) i pik (wino). Każdy z kolorów posiada karty numerowane (w tym as) oraz figury: walet, jeździec, dama, król. Do talii dodawane są również dwie lub trzy karty jokera. Pełna talia liczy 52 karty.

Gry w karty

Spośród bardzo wielu gier z użyciem kart najbardziej popularnymi są:

brydż – czteroosobowa gra wywodząca się z angielskiego wista o rodowodzie sięgającym zaledwie początku XX wieku, występująca w dwóch odmianach: brydż robrowy i porównawczy. Kwintesencją gry jest współdziałanie z partnerem, którego karty pozostają nieznane. Brydż to jedna z niewielu gier rozpowszechnionych tak mocno na całym świecie i wśród różnych generacji graczy pomimo faktu, że z pewnością nie należy do najłatwiejszych. Wymaga logicznego myślenia, liczenia, współpracy i zdolności psychologicznych
Wielbiciele pokera mają do dyspozycji wiele kasyn internetowych, gdzie mogą grać nie tylko na żetony, ale i prawdziwe pieniądze
poker – jedna z najpopularniejszych gier karcianych, często grana na pieniądze jako forma hazardu. Występuje w kilku odmianach, z których najpopularniejsza to Texas Hold’em. Chociaż nauka podstaw nie jest skomplikowana, opanowanie strategii i wypracowanie własnych taktyk może zająć wiele godzin przy stoliku. Wszystko to w jednym celu: obstawić zakłady przeciwko innym graczom w ten sposób, żeby myśleli, że nasza ręka jest najsilniejsza, tzn. zawierała najsilniejszy układ
pasjans – zwany niekiedy “grą samotników” wymaga od gracza kreatywności i cierpliwości i ma działanie relaksujące, a wywodzi się z obyczaju wróżenia z rozłożonych kart. Znanych jest bardzo wiele rodzajów pasjansów układanych z jednej bądź dwóch talii kart, a ich celem jest ułożenie czterech stosów kart, przekładanych z kolumn na pola bazowe. Na początku lat 90 układanie pasjansa zostało spopularyzowane poprzez aplikację polegającą na układaniu pasjansa, która była częścią systemu operacyjnego Windows od wersji 3.0
tysiąc – gra dla dwóch lub czterech graczy, w której zwycięzcą zostaje osoba jako pierwsza uzyskująca tysiąc punktów. W grze wykorzystuje się jedynie połowę talii – od dziewiątki do asa. Tysiąc jest szczególnie popularny w krajach Europy Wschodniej – na Litwie, Ukrainie, Białorusi czy w Polsce.
Gra w karty to świetna rozrywka dla całej rodziny i pomysł na wspólne spędzenie czasu zamiast przesiadywanie przed telewizorem czy komputerem – integruje rodzinę i pozytywnie wpływa na rozwój dzieci
oczko – krótka i prosta gra karciana polegająca na dobieraniu kart w taki sposób, by osiągnąć wartość liczbową posiadanych kart jak najbliższą 21, ale nie przekraczając tej liczby za wyjątkiem uzyskania dwóch asów
blackjack – kasynowa wersja gry w oczko. Przy zastosowaniu liczenia kart i tzw. “strategii podstawowej” przewaga kasyna nad graczem zostaje zniwelowana do bardzo niskiego poziomu
wist – nieskomplikowany protoplasta brydża, gra dla czterech graczy grających w dwóch parach. Polecany dla wszystkich, których przerasta skomplikowanie brydża
wojna – nieskomplikowana gra losowa o bardzo prostych zasadach. W rozgrywce zwycięża ten z graczy, który posiada silniejsze karty – nie ma tu elementu strategii. Doskonała dla najmłodszych graczy w celu oswojenia z kartami
Karty wykorzystywane są nie tylko do gry, ale również jako np. rekwizyty w sztuczkach magicznych
kent – towarzyska gra karciana, najczęściej dla czterech osób podzielonych na dwie dwuosobowe drużyny. Gracze mają za zadanie przekazywać sobie informacje o posiadanych kartach za pomocą umówionych znaków, których nie może rozszyfrować przeciwna drużyna. Podobną grą do kenta jest kuku
kierki – jedna z najstarszych gier posiadająca kilkanaście znanych wersji. Celem gry jest zdobycie jak najmniejszej ilości punktów poprzez unikanie zebrania kart punktowanych, lub zdobycie wszystkich punktowanych kart. Chociaż gra jest przeznaczona dla 4 osób, niektóre odmiany dopuszczają rozgrywkę trzyosobową
makao – łatwa i wciągająca gra towarzyska, polegająca na dokładaniu kart według kolorów lub figur. Osoba, która nie może dołożyć karty, pobiera dodatkową kartę z kupki. Niektóre karty, w zależności od odmiany gry, posiadają dodatkowe funkcje. Mowa tu o asach, dwójkach, trójkach, czwórkach, waletach, damach i królach.
bakarat – gra hazardowa rozgrywana między bankierem i graczami. Jej celem jest obstawienie wyniku rozgrywki – wygranym może być gracz, bankier, lub może paść remis.
dureń – rosyjska gra dla dwóch i więcej graczy (najlepiej czterech) polegająca na jak najszybszym pozbyciu się kart. Osoba, która uczyni to jako ostatnia zostaje “durniem”. Podczas gry przeprowadza się tzw. “ataki”, inicjowane poprzez zagranie karty na stół przed obrońcę
remik – popularna gra w karty polegająca na pozbyciu się kart w wyłożonych na stół sekwensach (minimalnie trzech kartach tego samego koloru lub figury).
świnie – gra mająca na celu możliwie szybkie pozbycie się kart. Doskonała, nieskomplikowana gra dla dzieci